بشارت نزول ملائک و محل ورود امام مهدی(عج)




(بسم الله الرحمن الرحیم)

هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ یَأْتِیَهُمُ اللَّهُ فی‏ ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِکَةُ وَ قُضِیَ الْأَمْرُ وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ : آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه‏ ها و برنامه‏های روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‏ هایی از ابرها به سوی آنان بیایند (و دلایل تازه‏ای در اختیارشان بگذارند؟! با این‌که چنین چیزی محال است!) و همه چیز انجام شده و همه کارها به سوی خدا بازمی‏گردد. (بقره: 210)

روایت: «عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (ع)، قَالَ : یَا أَبَا حَمْزَةَ، کَأَنِّی بِقَائِمٍ أَهْلِ بَیْتِی قَدْ عَلَا نجفکم، فَإِذَا عَلَا فَوْقَ نجفکم، نَشَرَ رَایَةَ رَسُولِ اللَّهِ6، فَإِذَا نشرها انحطت عَلَیْهِ مَلَائِکَةُ بَدْرٍ . وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): إِنَّهُ نَازِلُ فِی قِبَابُ مِنْ نُورٍ ، حِینَ یَنْزِلُ بِظَهْرِ الْکُوفَةِ عَلِیِّ الْفَارُوقُ، فَهَذَا حِینَ یَنْزِلُ وَ أَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ[1]: فَهُوَ الْوَسْمِ عَلِیِّ الْخُرْطُومِ یَوْمَ یوسم الْکَافِرِ.»[2]: ابی حمزه روایتی از امام باقر (ع) نقل می­کند: ای ابی حمزه! مثل این است که می‏بینم، قائم آل محمد(ص) را که پرچم رسول اکرم(ص) را بالای شهر نجف بلند نموده است، همین که پرچم بر افراشته شد، بر آن حضرت فرشتگانی که در جنگ بدر بر پیغمبر اکرم(ص) نازل شده اند، نازل می­شوند. سپس امام باقر(ع) فرمود: آن فرشتگان در قبه‏ هایی از نور نازل شده بودند و این نزول پشت کوفه امیر المؤمنین که فارق حق و باطل است. و اما آیه قرآن که فرمود: « و کار یکسره شود»؛ همان علامت بر بینی است در آنروز که بر کافران علامت می­زنند.

روایت: « عن جابر قال: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالِی فِی ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِکَةُ وَ قُضِیَ الْأَمْرُ[3] قَالَ : یَنْزِلُ فِی سَبْعِ قِبَابُ مِنْ نُورٍ لَا یَعْلَمُ فِی أَیِّهَا ، هُوَ حِینَ یَنْزِلُ فِی ظَهْرِ الْکُوفَةِ فَهَذَا حِینَ یَنْزِلُ»: حضرت باقر (ع) درباره قول خداوند:«و فرشتگان، در سایه‌هایی از ابر به سوی آن‌ها بیایند » فرمود: فرشتگان نازل می‌شود در هفت قبه از نور که معلوم نیست در کدام یک از آن‌ها قرار دارد،[یعنی آن فرشتگان قابل تشخیص نیستند] و این نزول در پشت کوفه نازل می‌شوند و این همان هنگام نزول است.[4]

نکته: ذکر روایت در ذیل آیه، دال بر صحت آن روایت نیست و نیاز به توضیح بیشتری درباره سند و صحت روایت است؛ اما بنای ما در این نوشتار به بیان روایات ذیل آیات است، صحت و وثاقت روایات نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق علمی دارد؛ که در این نوشتار نمی­گنجد. البته پژوهشگران و کاربران محترم می­توانند نکته، نظرات، نقد وپیشنهاد خود را به آدرس ما بفرستند؛ و ما نیز با بررسی نظرات محققان در صورت لزوم در ذیل روایت با عنوان دیدگاه محققان قرار می­دهیم تا بر غنای و کیفیت مباحث افزوه گردد.

-----------------------------------------

    پی نوشت ها:
    تفسیر القرآن الکریم( ثمالی)، ، ص 117، ح 27.
    البرهان فی تفسیر القرآن‏، ج 1، ص 448، ح 1101.
    تفسیر عیاشی، ج1، ص 103، ح 302 و ح 303.
    تفسیر صافی‏، ج 1،‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ص 223
    تفیر عیاشی، ج1، ص 103، ح 301.
    تفسیر صافی‏، ج 1،‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ص 223 .
    تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏2، ص 313.
    تفسیر نور الثقلین، ج‏ 1، ص 206، ح 772.
    [1] . بقره: 210.
    [2] . تفسیر الصافی، ج ‏1، ص 243، أقول: لعل المراد انه ینزل على أمر یفرق به بین المؤمن و الکافر و ان المعنی بقضاء الأمر امتیاز أحدهما عن الآر بوسمه على خرطوم الکافر و ذلک فی الرجعة.
    [3] . بقره: 210.
    [4] . ظاهرا این روایت نمی­­تواند مهدوی باشد، ولی از قرائن در منابع مذکور این­طور استفاده می­شود، منظور از نزول در قسمت انتهایی، نزول امام مهدی 4 است. دو روایت پشت سر هم که یکی کامل­تر و دیگری کوتاه­تر است، و هردو روایت از یک امام نقل شده و ... لذا می­تواند بیان روایت قبلی باشد.
    منبع: اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی